Ο Θεός δεν ήταν εκεί...

Ο τίτλος ενός ντοκιμαντέρ που αφορούσε μια αληθινή ιστορία του Β Παγκοσμίου Πολέμου  στην Ιταλία.

Ματτίας Ντέφρεγκερ. Ένας λοχαγός του χιτλερικού στρατού, πρωταγωνιστής σε σφαγές και κάψιμο χωριών που εξελίχθηκε σε καθολικό επίσκοπο στο Μόναχο. 
Ήταν 4 Ιουνίου 1944 όταν το μέτωπο των Γερμανών στην Ιταλία κατέρρεε μετά από αγώνες πολλών μηνών. Ο λαός είχε ξεχυθεί στους δρόμους και πανηγύριζε ενώ όλα συνηγορούσαν ότι ο πόλεμος είχε φτάσει στο τέλος του. Οι γερμανικές μεραρχίες είχαν υποχωρήσει.     
                             

Η τραγωδία της Καμάρντα

  Την επόμενη μέρα οι ιταλικές δυνάμεις και συγκεκριμένα η Ιταλική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης  έδωσε διαταγή προς όλες τις μονάδες και όλα τα τμήματα να χτυπήσουν τις γερμανικές μεραρχίες όπου κι αν τις έβρισκαν με ό,τι μέσο διέθεταν προκειμένου να καθυστερήσουν την αποχώρησή τους. 7 Ιουνίου, μία μόλις μέρα μετά την απόβαση στη Νορμανδία, στο Φιλέττο της Καμάρντα, ένα μικρό χωριό στους πρόποδες του Γκράν Σάσσο που κατοικούσαν βοσκοί παίχτηκε μια τραγωδία.

Οι αντάρτες επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά. Στις μάχες που ακολούθησαν σκοτώθηκαν δυο Γερμανοί στρατιώτες και τραυματίστηκε ένας αντάρτης. Σκοπός της επίθεσης ήταν να καταστρέψουν ένα γερμανικό καμιόνι στο οποίο είχαν εγκαταστήσει οι Γερμανοί μια πλήρη μονάδα διαβιβάσεων. Ένα γερμανικό τμήμα όμως δεν έπαιρνε μέρος στις μάχες. Βρισκόταν λίγο πιο μακριά γιορτάζοντας με άφθονο κρασί τη γέννηση του παιδιού ενός απ τους στρατιώτες. Τη χαρούμενη ατμόσφαιρα δε θα μπορούσε να τη χαλάσει καμιά μάχη. Έτσι οι Γερμανοί στρατιώτες επιδόθηκαν και σε ένα αγώνα σκοποβολής για να δουν ποιος είναι ο πιο ικανός. Ένας μεθυσμένος στρατιώτης βγήκε μπροστά να ρίξει κι εκείνος. Το χέρι του όμως απ το πολύ κρασί δεν ήταν σταθερό. Ο στρατιώτης αστόχησε και η σφαίρα βρήκε στην καρδιά ένα συνάδελφό τους. Για να καλύψουν το έγκλημα αλλά και την παραβίαση καθήκοντος αφού αντί να είναι παρόντες στη μάχη ήταν παρόντες στην ταβέρνα και έπιναν αποφάσισαν να αναφέρουν στο διοικητή τους ότι τους επιτέθηκαν αντάρτες, έγινε μάχη και στη μάχη σκοτώθηκε ο γερμανός στρατιώτης.                                                                

 Ο λοχαγός Ματτίας Ντέφρεγκερ που ήταν διοικητής μονάδας της 114ης Μεραρχίας Αλπινιστών με έδρα την Καμάρντα, ετοίμασε μια μεγάλη επιχείρηση αντιποίνων. Οι Αλπινιστές μαζί με μια μονάδα της Βέρμαχτ  που έφθασε για ενίσχυση έφτασαν στο "ύψωμα της λύπης". Μπαίνοντας στο χωριό σκότωσαν έναν ηλικιωμένο και στη συνέχεια έναν απ τους προκρίτους του χωριού. Η κίνηση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του στρατάρχη Σέφερ που ήταν διοικητής του φρουρίου της πόλης και με εντολή του εκτελέστηκε ένας απ τους υπαίτιους γερμανούς στρατιώτες. Βέβαια και αυτός ο θάνατος "χρεώθηκε" στους Ιταλούς. Η γερμανική διοίκηση έδωσε εντολή και συνελήφθησαν 36 όμηροι .Ο λοχαγός Ντέφρεγκερ  μεταβίβασε τις διαταγές του αρχηγείου.

Το χωριό λεηλατήθηκε και μετά ακολούθησε ανθρωποσφαγή. Την ώρα της σφαγής μερικοί  απ τους ομήρους  απέδρασαν. Πέντε απ αυτούς πιάστηκαν και εκτελέστηκαν επιτόπου και μετά τους έκαψαν.            

                                                                  

Ο απολογισμός ήταν τουλάχιστον 17 νεκροί και ένα πυρπολημένο χωριό.  Σύνηθες φαινόμενο και στα ελληνικά μαρτυρικά χωριά που πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος. Στην περίπτωση αυτή όμως ο πόλεμος είχε τελειώσει στην Ιταλία αλλά ο Ντέφρεγκερ έπνιγε στο αίμα πόλεις και χωριά. Μόλις ο πόλεμος τέλειωσε και για τη Γερμανία ο σφαγέας Ντέφρεγκερ έγινε ιερέας στο Μόναχο.  Για να εξιλεωθεί για τις αμαρτίες του;  

     

20 χρόνια αργότερα ο ιταλικός τύπος έκανε λόγο για τον ιερέα "μαύρο λοχαγό" που βγήκε στη γερμανική τηλεόραση και παραδέχτηκε τη σφαγή με μια κυνική δικαιολογία:"Η ανθρωποσφαγή θα γινόταν και χωρίς εμένα. Ήμουν εκεί αλλά είμαι αθώος".  Όπως άλλωστε όλοι οι σφαγείς του πολέμου. Η δικαιολογία στους περισσότερους ήταν ότι εκτελούσαν εντολές άνωθεν και οι ίδιοι είναι αθώοι. Το θέμα αυτό απασχόλησε το διεθνή τύπο, τον πάπα και έγινε και ντοκυμαντέρ  όπου τα γυρίσματα έγιναν στα μέρη που διαδραματίστηκαν τα γεγονότα. Ο τίτλος ήταν "Ο Θεός δεν ήταν εκεί"... 

Kατερίνα Μπαλκούρα