Ένα αμάλγαμα απίστευτης χημείας που είχε μέσα της γνήσια Πειραιώτικη μαγκιά, αιγαιοπελαγίτικη αύρα και μοναδική τρυφερότητα. Από μικρό κοριτσάκι άφησε το στίγμα της στη μικρή κοινωνία που μεγάλωσε. Επεισοδιακά τα σχολικά της χρόνια. Το διαγώνισμα ζωγραφικής ελεύθερου σχεδίου ήταν ίσως το διαβατήριο της σε μια ζωή που εκείνη διάλεξε. Η σοκαρισμένη καθηγήτρια που είδε ζωγραφισμένη γυμνή την Αγία Παρασκευή , πολιούχο της πόλης, ήταν το πρώτο «θύμα» του καυστικού χαρακτήρα της Μαλβίνας. Ένα 13χρονο κορίτσι που σύμφωνα με το πόρισμα του συμβουλίου των καθηγητών του σχολείου της «είχε το διάβολο μέσα της».
Στα 15 της γνωρίζει τον πρώτο άντρα της ζωής της, το Βαγγέλη Κάραλη, μένει έγκυος και κάνει την πρώτη της κόρη. Το «μωρό της Ρόζμαρι» όπως έλεγε αφού κυκλοφορούσε σπρώχνοντας ένα μαύρο καρότσι με μαύρα μεταξωτά. Η ασυνήθιστη Μαλβίνα μάθαινε στην κόρη της όχι παραμύθια αλλα συνθήματα πχ «αν δεις αστυνομικό να του φωνάξεις: φασίστα θα πεθάνεις».
Παρούσα και στο Πολυτεχνείο κάνοντας και πάλι τη διαφορά. Ανεβαίνει στην ταράτσα της πολυκατοικίας με μια μαύρη σημαία και με το «Πότε θα κάνει ξαστεριά» στο τέρμα. Η πολυκατοικία αναστατώνεται και η γειτονιά ειδοποιεί την αστυνομία να «μαζέψει» τον ταραξία. Η πράξη της τελικά θεωρήθηκε ατόπημα μιας νεαρής με «βεβαρημένο» παρελθόν. Το γεγονός παραγράφεται απ την Ασφάλεια αποτελεί όμως ένα από τα πρώτα παράσημα της Μαλβίνας.
Συλλέκτρια πανεπιστημιακών ενάρξεων με σπουδές Κυβερνητικής, Μαθηματικών και Ιστορίας της Τέχνης με σπουδαία δημοσιογραφική πορεία. Το καυστικό έως και βιτριολικό της χιούμορ κατέληξε να είναι ο φόβος και ο τρόμος όχι μόνο του Σημίτη αλλά και όποιου έμπαινε στο στόχαστρό της. Ένα ηφαίστειο που ξεχύλιζε από ορμή, συναισθήματα, ευθύτητα και αρσενική μαγκιά. Άνθρωπος που ήξερε να λέει «ευχαριστώ».
Εκατομμύρια ζωές σε μία, πληθωρική και σαρωτική προσωπικότητα, που μπορούσε να απογειώνει και να γκρεμίζει σε δευτερόλεπτα.
Κορίτσι των άκρων που για το ρεπορτάζ πούλαγε λουλούδια σε μπουζουξίδικα, καθάριζε τζάμια στα φανάρια, έφτιαχνε πατσά στην κρεαταγορά για να τους αφήσει όλους άφωνους μια μέρα όταν ανέβηκε στο πάλκο ως ρεμπέτισσα.
Αιρετική, χειμαρρώδης, αντισυμβατική, σαρκαστική, ανατρεπτική σε όλα. Αμίμητο το ρεπορτάζ με το νεκροθάφτη και τις συμβουλές «πως θα είσαι ωραίο πτώμα». «Διώξτε την τρελή» έλεγαν. Αυτή η υπέροχη «τρελή» μαυρομαλλούσα κόντρα στη μόδα της βαμμένης προκλητικής ξανθιάς έδινε το δικό της στίγμα.
Καθιέρωσε ένα καινούργιο λεξιλόγιο, διακωμώδησε την πολιτική και τους πρωταγωνιστές της και κανένας δεν μπόρεσε να τη μιμηθεί. Οπλοπολυβόλο ο λόγος της. Ήταν επικίνδυνη για το πολιτικό σύστημα. Καλές οι τηλεθεάσεις αλλά είχαν ρίσκο. Ο τσαμπουκάς της Μαλβίνας είχε πολιτικό κόστος…
Το αντράκι που έβγαζε προς τα έξω έκρυβε μια χειμαρρώδη, δοτική γυναίκα, που της άρεσε να βγάζει την εικόνα της υποτακτικής που σκύβει το κεφάλι μόνο στο αρσενικό που θέλει. Δε λέγεται υποταγή αυτό. Αφοσίωση λέγεται. Εκεί όπως έλεγε η ίδια έβγαζε κάτι «μαμαδίστικο και προστατευτικό». Κανένας δεν της το χρέωσε. Ίσως υπερεκτιμούσε τις αγκαλιές των εραστών και των φίλων της.
Η αγάπη της φάνηκε καθαρά μέσα απ τον «Άνεμο κουβάρι» που έγραψε ο αγαπημένος της Δ. Χαριτόπουλος μέσα απ τα γράμματά της. Κατηγορήθηκε ότι αγάπησε τον «Άρη» του πιο πολύ από κείνη και την εξέθεσε προσφέροντας τα εσώψυχά της για δημόσια κατανάλωση. Η Μαλβίνα που ξέρουμε δε νομίζω ότι θα είχε θέμα να δείξει σε όλους τι ένιωθε.
Καταπληκτική μαγείρισσα που γαλήνευε στην κουζίνα μαγειρεύοντας για τους ανθρώπους που αγαπούσε. Οι φίλοι ήταν η πιο σταθερή αξία στη ζωή της.
Μετά από τρεις γάμους και τρία παιδιά φανταζόταν στα 50 τον εαυτό της με άσπρα μαλλιά να γράφει βιβλία και να φτιάχνει μαρμελάδες. Δεν πρόλαβε.
Προληπτική και ανασφαλής, που φοβόταν μόνο τους γιατρούς… Η ασθένεια την έφερε αντιμέτωπη με ό,τι φοβόταν. Ίσως κάποιοι άνθρωποι φεύγουν γιατί τρομάζουν την κοινωνία. Αν ζούσε σήμερα το μόνο βέβαιο είναι ότι δε θα έπληττε.
«Γλίτωσα πλέον και δεν είμαι σαν εσάς»…ίσως έχει δίκιο. Πρόλαβε κι έφυγε. Έφυγε; Μπα… Άλλαξε απλά τόπο κατοικίας κάτι που συνήθιζε…
Κατερίνα Μπαλκούρα
Πρώτη δημοσίευση Rebuke
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου